بهارا! حال زارم را بگویم؟
دل بی برگ و بارم را بگویم؟
کمر بر استقامت بسته زینب
که یکدم هم ز پا ننشسته زینب
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
یا علی گفتم همه درها به رویم باز شد
یا علی گفتم، چه شیرین شعر من آغاز شد
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
بیاور با خودت نور خدا را
تجلیهای مصباح الهدی را
یا علی! این کیست میآید شتابان سوی تو؟
با قدی رعنا و بازویی چنان بازوی تو؟
دستهایت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد