از آغاز محرم تا به پایان صفر باران
نشسته بر نگاه اشکریز ما عزاداران
گسترده شد در این ولایت خوان هفتم
روزی ایران میرسد از مشهد و قم
بختت بلند باد و بلندا ببینمت!
ایرانِ من مباد که تنها ببینمت!
الهی به شور قیام حسین
به فریاد سرخ و پیام حسین
قسم خوردهای! اهل ایثار باش
قسم خوردهای! پای این کار باش
دل جام بلی ز روی میل از تو گرفت
تأثیر، ستارهٔ سهیل از تو گرفت
خورشید به قدر غم تو سوزان نیست
این قصّۀ جانگداز را پایان نیست
علی بود و همراز او فاطمه
و گلهای روییده در باغشان
تنها نه خلیل را مدد کرد بسی
شد همنفس مسیح در هر نفسی
شاید تو خواستی غزلی را که نذر توست
اینگونه زخمخورده و بیسر بیاورم