مرثیه با شکوه | شعر هیأت

در سرخی غروب نشسته سپیده‌‌ات
جان بر لبم ز عمر به پایان رسیده‌ات

سیدمحمدجواد شرافت

حضرت قاسم علیه‌السلام

غزل

وقتی که با عشق و عطش یاد خدا کردی
احرام حج بستی و عزم کربلا کردی

مهدی مردانی

کربلا

غزل

حال و هوای کوچه، غم‌آلود و درهم است
پرچم به اهتزاز درآمد، محرّم است

عباس شاه‌زیدی

آغاز محرم

مثنوی

پرسید از قبیله که این سرزمین کجاست؟
این سرزمین غم‌زده در چشمم آشناست

مریم سقلاطونی

ورود کاروان به کربلا

غزل

ابتدای کربلا مدینه نیست
ابتدای کربلا غدیر بود

علیرضا قزوه

کربلا

غزل

روز عاشوراست
کربلا غوغاست

قیصر امین‌پور

عمرو بن جناده علیه‌السلام

نو (نیمایی)

وقتی عدو به روی تو شمشیر می‌کشد
از درد تو تمام تنم تیر می‌کشد

حامد اهور

حضرت عبدالله علیه‌السلام

غزل

این كیست از خورشید، مولا، ماه‌روتر
بی‌تاب‌تر، عاشق‌تر، عبدالله روتر

عبدالحمید رحمانیان

حضرت عبدالله علیه‌السلام

غزل

آن لاله که عشق و خون بهارش بودند
گل‌های مدینه داغ‌دارش بودند

سیدرضا مؤید

حضرت عبدالله علیه‌السلام

رباعی

روح والای عبادت به ظهور آمده بود
یا که عبدالله در جبههٔ نور آمده بود؟

سیدرضا مؤید

حضرت عبدالله علیه‌السلام

قصیده

هرچند، نامِ نیک، فراوان شنیده‌ایم
نامی، به با شکوهی زینب، ندیده‌ایم

قاسم صرافان

حضرت زینب علیهاالسلام

مثنوی

هر چند قدش خمیده، امّا برپاست
چندی‌ست نیارمیده، امّا برپاست

عباس براتی‌پور

حضرت زینب علیهاالسلام

رباعی

دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم
رسیده‌ایم که در جمع عاشقان باشیم

سیدمحمدجواد شرافت

جوانان حضرت زینب علیهاالسلام

غزل

قامت کمان کند که دو تا تیر آخرش
یک‌دم سپر شوند برای برادرش

سیدحمیدرضا برقعی

جوانان حضرت زینب علیهاالسلام

غزل

مسیح، خوانده مرا، وقت امتحان من است
زمان، زمانِ رجزخوانی جوان من است

سیدمحمد بابامیری

وهب بن عبدالله علیه‌السلام

غزل

ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت

نسترن قدرتی

وهب بن عبدالله علیه‌السلام

رباعی

زهیر باش دلم! تا به کربلا برسی
به کاروان شهیدان نینوا برسی

مریم سقلاطونی

زهیر بن قین علیه‌السلام

غزل

سوارِ گمشده را از میان راه گرفتی
چه ساده صید خودت را به یک نگاه گرفتی

قاسم صرافان

حر ریاحی علیه‌السلام

غزل

می‌خواست که او برهنه‌پا برگردد
شرمنده، شکسته، بی‌صدا برگردد

محمد فخارزاده

حر ریاحی علیه‌السلام

رباعی

می‌آمد و سربه‌زیر و شرمندهٔ تو
با گریه‌اش آمیخت شکرخندهٔ تو

محمدعلی مجاهدی

حر ریاحی علیه‌السلام

رباعی