آن شب که دفن کرد علی بیصدا تو را
خون گریه کرد چشم خدا در عزا تو را
گواه سیرۀ عشق است داغداری ما
به باغبانی درد است لالهکاری ما
آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟
بودهست پذیرای غمت آغوشم
از نام تو سرشار، لبالب، گوشم
سبکبالان خرامیدند و رفتند
مرا بیچاره نامیدند و رفتند
دریاب من، این خستۀ بیحاصل را
این از بد و خوب خویشتن غافل را
سرّ نى در نینوا مىماند اگر زینب نبود
کربلا، در کربلا مىماند اگر زینب نبود
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
هیچ کس نشناخت دردا! درد پنهان علی
چون کبوتر ماند در چاه شب افغان علی
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم