باز جاریست خیابان به خیابان این شور
همقدم باز رسیدیم به میدان حضور
روزی که عطش به جان گلها افتاد
از جوش و خروش خویش، دریا افتاد
تو با آن خستهحالی برنگشتی
دگر از آن حوالی برنگشتی
آفتابی شدی و چشمانت
آسمان آسمان درخشیدند
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
در خودم مانده بودم و ناگاه
تا به خود آمدم مُحرّم شد
دریا بدون ماه تلاطم نمیکند
تا نور توست، راه کسی گم نمیکند
ای خداوندی که از لطف تو جاه آوردهام
زآنچه بودستم گرفته بارگاه آوردهام...
ای هلالی که تماشای رخت دلخواه است
هله ای ماه! خدای من و تو الله است
آمدی و دل ما بردی و رفتی ای ماه!
با تو خوش بود سحرهای «بِکَ یا الله»
یک ماه جرعه جرعه تو را یاد کردهایم
دل را به اشتیاق تو آباد کردهایم
رسید جمعهٔ آخر سلام قدس شریف
سلام قبلهٔ صبر و قیام، قدس شریف