ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
مه و خورشید تابیدهست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست
کسی مانند تو شبها به قبرستان نمیآید
بدون چتر، تنها، موقع باران نمیآید
عصمت بخشیده نام او دختر را
زینت بخشیده شأن او همسر را
معنای شکوهِ در قیام است حبیب
پا منبری چند امام است حبیب
بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمیشوند همواره عیان
میداد نسيم سحری بوی تنت را
از باد شنيدم خبر آمدنت را
هر منتظری که دل به ایمان دادهست
جان بر سر عشق ما به جانان دادهست
قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبلهنما خواهد بود
بوی ظهور میرسد از کوچههای ما
نزدیکتر شده به اجابت دعای ما
در ماه خدا که فصل ایمان باشد
باید دل عاشقان، گلافشان باشد