شنیده بود شهادت طنین گامت را
چه خوب داد خدا پاسخ سلامت را
صبحت به تن عاطفه جان خواهد داد
زیبایی عشق را نشان خواهد داد
سبزپوشا با خودت بخت سپید آوردهای
گل به گل هر جا بهاری نو پدید آوردهای
طنین «آیۀ تطهیر» در صدایش بود
مدینه تشنۀ تکرار ربّنایش بود
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
خم کرد پشت زمین را، ناگاه داغ گرانت!
هفت آسمان گریه کردند، بر تربت بینشانت!
آقا سلام بر تو و شام غریب تو
آقا سلام بر دل غربت نصیب تو
سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت
درود ای رودها در حسرت لبهای عطشانت
اين ماه، ماهِ ماتم سبط پيمبر است؟
يا ماه سربلندى فرزند حيدر است؟