پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
محمّدا به که مانی؟ محمّدا به چه مانی؟
«جهان و هر چه در او هست صورتاند و تو جانی»
آسمان ابریست، آیا ماه پیدا میشود؟
ماه پنهان است، آیا گاه پیدا میشود؟
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
چه کُند میگذرد لحظههای دور از تو
نمیکنند مگر لحظهها عبور از تو
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
باز باران است، باران حسینبنعلی
عاشقان، جان شما، جان حسینبنعلی