عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
میخواستم بیای با گلای انار
برات کوچهها رو چراغون کنم
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
بار بربندید آهنگ سفر دارد حسین
نیّت رفتن در آغوش خطر دارد حسین
سلام ای طبیب طبیبان سلام
سلام ای غریب غریبان سلام
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
برپا شدهست در دل من خیمهٔ غمی
جانم! چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی!
دور تا دور حوض خانهٔ ما
پوکههای گلوله گل دادهست
چکیدۀ گل رخسار مصطفی زهراست
عصارۀ نفحات خوش خدا زهراست