ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
تا آسمانت را کمی در بر بگیرد
یک شهر باید عشق را از سر بگیرد
در شهر مرا غیر شما کار و کسی نیست
فریاد اگر هم بکشم دادرسی نیست
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
نه جسارت نمیکنم اما
گاه من را خطاب کن بانو
دور و بر خود میكشی مأنوسها را
اِذن پریدن میدهی طاووسها را