ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
عمریست انتظار تو ای ماه میکشم
در انتظار مهر رخت آه میکشم
ای قوم به حج آمده در خویش نپایید
از خود بهدرآیید که مهمان خدایید
دل را به نور عشق صفا میدهد نماز
جان را به ياد دوست جلا میدهد نماز
از روی توست ماه اگر اینسان منوّر است
از عطر نام توست اگر گل، معطّر است
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
مردان غیور قصّهها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید
بهار آمد بهار من نیامد
گل آمد گلعذار من نیامد
شبی که مطلع مهر از، طلوع زینب بود
فروغ روز نشسته، به دامن شب بود
امیر قافلۀ دشت کربلاست حسین
به راه بادیۀ عشق، آشناست حسین