به رگبارِ ستم بستند، در باغِ حرم «دین» را
به خون خویش آغشتند چندین مرغ آمین را
چیست این چیست که از دشت جنون میجوشد؟
گل به گل، از ردِ این قافله خون میجوشد
باز جاریست خیابان به خیابان این شور
همقدم باز رسیدیم به میدان حضور
یاد تو گرفته قلبها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
آفتابی شدی و چشمانت
آسمان آسمان درخشیدند
بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیدهست و رود غرق تماشا
در خودم مانده بودم و ناگاه
تا به خود آمدم مُحرّم شد
ای هلالی که تماشای رخت دلخواه است
هله ای ماه! خدای من و تو الله است
آمدی و دل ما بردی و رفتی ای ماه!
با تو خوش بود سحرهای «بِکَ یا الله»
نفسی به خون جگر زدم، که لبی به مرثیه وا کنم
به ضریحِ گمشده سر نهم، شبِ خویش وقف دعا کنم
ای چشمههای نور تو روشنگر دلم
ای دست آسمانی تو بر سر دلم
یک ماه جرعه جرعه تو را یاد کردهایم
دل را به اشتیاق تو آباد کردهایم
رسید جمعهٔ آخر سلام قدس شریف
سلام قبلهٔ صبر و قیام، قدس شریف