امشب شکوه عشق جهانگیر می‌شود
روح لطیف عاطفه تصویر می‌شود
با کلامُ اللهِ ناطق هم‌کلام!
ای سکینه! بر کراماتت سلام!
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
ای مرهم زخم دل و غم‌خوار پدر!
هم غم‌خور مادری و هم یار پدر
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
ماهی که یادگار ز پنج آفتاب بود
بر چهره‌اش ز عصمت و عفت نقاب بود
ماه مولا شد حدیث طیر را با ما بخوان
در ولایش آشنا و غیر را با ما بخوان
سلام فاطمه، ای جلوۀ شکیبایی
که نور حُسن تو جان می‌دهد به زیبایی
