خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
سنگها آینهها نام تو را میخوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را میخوانند...
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
مست از غم توام غم تو فرق میکند
محو توام که عالم تو فرق میکند
باز گویا هوای دل ابریست
باز درهای آسمان باز است