ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
بیدل و خسته در این شهرم و دلداری نیست
غم دل با که توان گفت که غمخواری نیست
مرا از حلقۀ غمها رها کن
مرا از بند ماتمها رها کن
همیشه خاک پای همسفرهاست
سرش بر شانۀ خونینجگرهاست
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
مرا بنویس باران، تا ببارم
یکی از داغداران... تا ببارم
نه پاره پاره پاره پیکرت را
نه حتّی مشتی از خاکسترت را