خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
ای یکهسوار شرف، ای مردتر از مرد!
بالایی من! روح تو در خاک چه میکرد؟
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم