ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
آزادگی ز منّت احسان رمیدن است
قطع امید، دست طلب را بریدن است
پیری رسید و مستی طبع جوان گذشت
ضعف تن از تحمّل رطل گران گذشت
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام