غزل | شعر هیأت

گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید
باز است آغوش تو سرگردان که می‌آید

حسین عباس‌پور

غزل

می‌شود دست دعای تو به باران نرسد؟!
یا بتابی به تن پنجره‌ای جان نرسد؟!

راضیه رجایی

غزل

راه از بیگانه می‌جستیم، آخر گم شدیم
خانۀ خود را نمی‌دیدیم و سردرگم شدیم

محسن ناصحی

غزل

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

سعدی شیرازی

کلیات سعدی

غزل

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز به جز فکر توام کاری هست

سعدی شیرازی

کلیات سعدی

غزل

منم که شُهرۀ شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن

حافظ شیرازی

غزل

عشق یعنی بَری از غفلتِ خودخواهی شو
هجرت از خود کن و سرچشمۀ آگاهی شو

مبین اردستانی

غزل

شبی هم این دل ما انتخاب خواهد شد
برای خلوت اُنست خطاب خواهد شد

محسن عرب‌خالقی

غزل

چشیدم در حریمت طعم عشق لایزالی را
کشیدم در غل و زنجیر نفس لاابالی را

احمد حسین‌پور علوی

غزل

حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم
اسیر عصمت تو آسیه‌ست، مریم هم

محمود حبیبی کسبی

غزل

به ایستادن، آن دم که سنگ می‌بارند
به کوه بودن، آن لحظه‌ها که دشوارند

علی‌محمد مؤدب

غزل

بنشین شبی به خلوت خود در حضور خویش
روشن کن آسمان و زمین را به نور خویش

افشین علا

غزل