باز غم راه نفس بر قلب پیغمبر گرفت
باز از دریای ایمان، آسمان گوهر گرفت
ای حرمت قبلۀ حاجات ما
یاد تو تسبیح و مناجات ما
ای حریمت رشک جنّات النّعیم
خطّ تو خطّ صراطالمستقیم
بوی بهشت میوزد از کربلای تو
ای کشتهای که جان دو عالم فدای تو
توفان خون ز چشم جهان جوش میزند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش میزند!
ای آفتاب فاطمه، در شهر ری مقیم
ری طور اهل دل، تو در آن موسی کلیم
پیغمبر و زهرا و حیدر یک وجودند
روز ازل تصویر یک آیینه بودند
ماه صفر رسید و افق رنگ دیگر است
عالم سیاهپوش به سوگ سه سرور است
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
خدایا به جاه خداوندیات
که بخشی مقام رضامندیات
سپیدهدم که هنگام نماز است
درِ رحمت به روی خلق باز است
ای ز فرط ظهور ناپیدا
ای خدا! ای خدای بیهمتا!
هر کسی را به سر هوایی هست
رو به سویی و دل به جایی هست
ای دانش و کمال و فضیلت سه بندهات
دشمن گشادهرو، ز گلستان خندهات
خّرم آن دل که از آن دل به خدا راهی هست
فرّخ آن سینه که در وی دل آگاهی هست
خداوندا در این دیرینه منزل
دری نشناختم غیر از در دل
بر عفو بیحسابت این نکتهام گواه است
گفتی که یأس از من بالاترین گناه است
دست خدا پردۀ شب را شکافت
صبح شد و نور خداوند تافت
از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را
سلامِ ایزد منان، سلامِ جبرائیل
سلامِ شاه شهیدان به مسلم بن عقیل
خدایا دلی ده حقیقتشناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس
بسم الله الرّحمن الرّحیم
مطلع انوار کتاب کریم
چه سفرهای، چه كرمخانهای، چه مهمانی
چه میزبانی و چه روزیِ فراوانی
ای علوی ذات و خدایی صفات
صدرنشین همه کائنات