نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
اگر مجال گریزت به خانه هم باشد
برای اینکه نمیرد حیات، میمانی
مه و خورشید تابیدهست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست
چقدر بد شده دنیا چقدر بد شدهایم
به جای گرمی آغوش، دست رد شدهایم
بیحرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست
باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست
عمری به فکر مردمان شهر بودی
اما کسی حالا به فکر مادرت نیست
کسی مانند تو شبها به قبرستان نمیآید
بدون چتر، تنها، موقع باران نمیآید
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
به دست شعلههای شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانهمسلک بودن خود را
عصمت بخشیده نام او دختر را
زینت بخشیده شأن او همسر را
معنای شکوهِ در قیام است حبیب
پا منبری چند امام است حبیب