شنیده بود شهادت طنین گامت را
چه خوب داد خدا پاسخ سلامت را
دیدیم میانِ سبزهها رنگ تو را
در جاریِ جویبار، آهنگِ تو را
سبزپوشا با خودت بخت سپید آوردهای
گل به گل هر جا بهاری نو پدید آوردهای
این ابر پُر از بهار مهمانِ شماست
صبح آمده و نسیم، دربانِ شماست
در لشکر تو قحطیِ ایمان شده بود
دین دادن و زر گرفتن آسان شده بود
با دیدن تو به اشتباه افتادند
آنها که سوی فرات راه افتادند
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
ای صفت خاص تو واجب به ذات
بسته به تو سلسلۀ ممکنات
به کعبه رفتم و زآنجا هوای کوی تو کردم
جمال کعبه تماشا به یاد روی تو کردم...
سجادۀ خویش را که وا میکردی
تا آخر شب خدا خدا میکردی
سلامٌ علی آل طاها و یاسین
سلامٌ علی آل خَیرِ النَّبِیِّین
یک لحظه شدیم خیره تا در چشمت
دیدیم تمام درد را در چشمت
خم کرد پشت زمین را، ناگاه داغ گرانت!
هفت آسمان گریه کردند، بر تربت بینشانت!
آقا سلام بر تو و شام غریب تو
آقا سلام بر دل غربت نصیب تو
سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت
درود ای رودها در حسرت لبهای عطشانت
لحظهٔ سخت امتحان شده بود
چقَدَر خوب امتحان دادی