پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دستبسته، شکسته، زندهبهگور
یا علی گفتم همه درها به رویم باز شد
یا علی گفتم، چه شیرین شعر من آغاز شد
سر نهادیم به سودای کسی کاین سر از اوست
نه همین سر که تن و جان و جهان یکسر از اوست...
فرخنده پیکریست که سر در هوای توست
فرخندهتر سریست که بر خاک پای توست
گر بسوزیم به آتش همه گویند سزاست
در خور جورم و از فضل توام چشم عطاست
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
تا داشتهام فقط تو را داشتهام
با نام تو قد و قامت افراشتهام
یا علی! این کیست میآید شتابان سوی تو؟
با قدی رعنا و بازویی چنان بازوی تو؟
روز عاشوراست
کربلا غوغاست
دستهایت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد