غزل | شعر هیأت

جا مانده روی خاک صحرا رد پايت
پيچيده در گوش شقايق‌ها صدايت

فاطمه عارف‌نژاد

غزل

رحمت باران اگر سیل است یا موج بلاست
هرچه هست از قامت ناساز بی‌اندام ماست

مهدی جهاندار

غزل

دستی كه طرح چشم تو را مست می‌كشید
صد آسمان ستاره از آن دست می‌كشید

حسین دارند

آینه در کربلاست

غزل

شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را

ناصر فیض

گناه اول

غزل

ای سفیر صبح! نور از لامکان آورده‌ای
بر حصار شب دمی آتشفشان آورده‌ای

محمود شاهرخی

همه آینه‌ها

غزل

ای خالق راز و نیاز عاشقانه
در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

اعظم سعادتمند

غزل

عرق نبود که از چهره‌ات به زین می‌ریخت
شراره‌های دلت بود اینچنین می‌ریخت

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

به روی آب می‌بینم ورق‌های گلستان را
به طوفان می‌دهد سیلاب، مشق «باز باران» را

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

غزل

زندان تیره از نفسش روشنا شده
صد یاکریم گاه قنوتش رها شده

علی‌محمد مؤدب

غزل

پشت غزل شکست و قلم شد عصای او
هر جا که رفت، رفت قلم پا به پای او...

مهدی زارعی

آسمان به روایت پرنده بی‌پر

غزل

مولای ما نمونۀ دیگر نداشته‌ست
اعجاز خلقت است و برابر نداشته‌ست

سیدحمیدرضا برقعی

طوفان واژه‌ها

غزل

سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود

محمدعلی علمی

غزل