شعر هیات

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

جستجو

منوی شعرهیات

خانه
اشعار
نوحه و سرود
پدیدآور
کتابخانه
یادداشت
رویداد
رسانه‌
جستجو
ورود

خانه
مدح و منقبت

موضوعات

چهارده معصوم
خاندان عصمت و طهارت
بانوان اهل‌بیت
شهیدان کربلا
همراه با کاروان حسینی
وقایع صدر اسلام
ایام الله
شهرهای زیارتی
- مدینه
- نجف
- کربلا
- مشهد
- قم
شعر انقلاب
دیگر موضوعات

مدح و منقبت

انتخاب

شعر

نوحه و سرود

یادداشت

صفحه بندی

اولین صفحه
صفحه قبلی
Page ۴۰
Page ۴۱
Page ۴۲
Page ۴۳
صفحه جاری ۴۴

حاجت‌روا

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

از هرچه غصه دارد و غم، می‌شود رها
هر سائلی به خدمت این شاه می‌رود

وقتی فرشته‌های حرم بال می‌زنند
از سینه‌های شعله‌زده آه می‌رود

اینجا بهشت روی زمین فرشته‌هاست
از کوی تو فرشته به اکراه می‌رود

خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنی‌ست
هر شب به پای‌بوسی آن ماه می‌رود

باب‌الجواد راه ورودی به قلب توست
حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود

فاطمه نانی‌زاد

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست
هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

سیدمحمدجواد شرافت

چه سخت است داغ علمدار دیدن
غم یار، در اوج پیکار دیدن

محمدمهدی سیار

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

مهدی جهاندار

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

میلاد عرفان‌پور

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

رضا خورشیدی‌فرد

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

میلاد عرفان‌پور

پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی

فیض کاشانی

ای فاطمه را شمیم! کی می‌آیی؟
جان‌بخش‌تر از نسیم! کی می‌آیی؟

محمدجواد غفورزاده

به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود

سیدحسن حسینی

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت!
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

حافظ شیرازی

شعله باش اما چنین بر آشیان خود مزن
دود کن خود را ولی در دودمان خود مزن

میلاد عرفان‌پور

چشم‌ها پرسش بی‌پاسخ حیرانی‌ها
دست‌ها تشنهٔ تقسیم فراوانی‌ها

قیصر امین‌پور

جامعه ایمانی مشعر

ارتباط با‌ما
کنگره شعر
معرفی پایگاه جامع شعر هیأت

پارسیکام

مدح و منقبت

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی آتشی در خرمن شوریدگان انداختی

ای فاطمه را شمیم! کی می‌آیی؟ جان‌بخش‌تر از نسیم! کی می‌آیی؟

به گونۀ ماه نامت زبانزد آسمان‌ها بود

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت! که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

شعله باش اما چنین بر آشیان خود مزن دود کن خود را ولی در دودمان خود مزن

چشم‌ها پرسش بی‌پاسخ حیرانی‌ها دست‌ها تشنهٔ تقسیم فراوانی‌ها

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست
هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن
غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی

ای فاطمه را شمیم! کی می‌آیی؟
جان‌بخش‌تر از نسیم! کی می‌آیی؟

به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت!
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

شعله باش اما چنین بر آشیان خود مزن
دود کن خود را ولی در دودمان خود مزن

چشم‌ها پرسش بی‌پاسخ حیرانی‌ها
دست‌ها تشنهٔ تقسیم فراوانی‌ها