عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
ای بهانۀ عزیز!
فرصت دوبارهام!
پر کشیدهام، چه خوب!
میپرم به اینطرف، به آن طرف
دشت
گامهای جابر و عطیّه را
ای رهنمای گم شدگان اِهْدِنَا الصِّراط
وی نور چشم راهروان اِهْدِنَا الصِّراط
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
خبری آمد و از بیخبرانم کردند
عاشقی در بندگیها سربهراهم کرده است
بینیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است
ای نسیم صبحدم که از کنار ما عبور میکنی
زودتر اگر رسیدی و
آفتاب، پشت ابرهاست
در میانههای راه
پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی
چون بر او خصم قسم خوردۀ دین راه گرفت
بانگ برداشت، مؤذّن كه: خدا! ماه گرفت
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم
پل، بهانهای معلّق است
تا به اتّفاق هم از آن گذر کنیم
ز هرچه غير يار اَسْتغفرالله
ز بودِ مستعار استغفرالله
چون جبرئیل، حکم خدای مبین گرفت
در زیر پر بساط زمان و زمین گرفت