آخر صفر | شعر هیأت

مدینه! بی تو شب من سحر نمی‌گردد
شب فراق، از این تیره‌تر نمی‌گردد

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

غزل

ای روشن امید که در دل نشسته‌ای
چون چلچراغ عشق، به محفل نشسته‌ای

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

غزل

می‌روم گاهی خراسان گاه‌گاهی کربلا
یک‌طرف‌شمس‌الشموس‌ویک‌طرف‌شمس‌الضحی

مهدی جهاندار

عشق سوزان است

غزل

نشسته‌ام به رواقی به گوشۀ حرمش
رها رهای رها زیر آبشار غمش

سعید بیابانکی

قصیده‌واره

کعبۀ اهل ولاست صحن و سرای رضا
شهر خراسان بُوَد کرب‌وبلای رضا

غلامرضا سازگار

غزل

آخر ماه صفر، اول ماتم شده است
دیده‌ها پر گهر و سینه پر از غم شده است

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۱)

قصیده‌واره

یا بر سر زانو بگذارید سرم را
یا آن‌که بخوانید به بالین، پسرم را

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

غزل

یک لحظه به فکر هستی خویش نبود
دنیاطلب و عافیت‌اندیش نبود

محمدجواد غفورزاده

پنجره فولاد

رباعی

از جوش مَلَک در این حرم هنگامه‌ست
اینجاست که هر فرشته، گلگون جامه‌ست

محمدجواد غفورزاده

پنجره فولاد

رباعی

خورشید گرم چیدن بوسه ز ماه توست
گلدسته‌ها منادی شوق پگاه توست

جواد محمدزمانی

ترکیب‌بند

دم به دم تا همیشه قلب پدر
با نفس‌های تو هماهنگ است

سیدحمیدرضا برقعی

چارپاره

لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید

قاسم صرافان

سفینه نجات صحیفه رأفت

چارپاره