نهج البلاغه | شعر هیأت

چه حرف‌های زلالی که رودهای روانند
چه نورها، چه سخن‌ها که با تو در جریانند

فائزه زرافشان

غزل

دارد از جایی بشارت‌های پنهان می‌دهد
بیشتر نهج البلاغه بوی قرآن می‌دهد

عباس شاه‌زیدی

غزل

چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا

عباس حدّاد کاشانی

آینه گردانی

قصیده

امام رو به رهایی عمامه روی زمین
قیامتی شد ـ بعد از اقامه ـ روی زمین

محمدمهدی سیار

بی‌خوابی عمیق

غزل