شهادت‌نامه | شعر هیأت

انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست

سیدمحمد بابامیری

جانباز شهید

چارپاره

دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است

آزاده سالمی

فرزندان شهدا

غزل

در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بی‌کران دارد

سیدمسیح شاهچراغ

دفاع مقدس

غزل

شکست بغض تو را این غروب،‌ می‌دانم
و خون گریست برای تو، خوب می‌دانم...

جواد محمدزمانی

جانباز شهید

مثنوی

سوختی پیش‌تر از آن ‌که به پایان برسی
نه به پایان، که به خورشیدِ درخشان برسی

جانباز شهید

غزل

تنت از تاول جان‌سوز شهادت پر بود
سینه‌ات از عطش سرخ زیارت پر بود

بهزاد پورحاجیان

جانباز شهید

غزل

غبار خانه بروبید، عید می‌‏آید
ز کوچه‏‌هاست که بوی شهید می‌‏آید

جواد محمدزمانی

دفاع مقدس

مثنوی

خبر رسید که سیصد کبوتر آوردند
ولی کبوتر بی‌بال و بی‌پر آوردند

عباس شاه‌زیدی

شهدا

غزل

دوش یاران خبر سوختنش آوردند
صبح خاکستر خونین تنش آوردند

زکریا اخلاقی

شهدا

غزل

وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار

محمدعلی مجاهدی

شهدا

غزل

مثل پرنده‌ای که بی‌بال و پر بماند
فرزند رفته باشد اما پدر بماند

انسیه‌سادات هاشمی

پدران شهدا

غزل

کسی مانند تو شب‌ها به قبرستان نمی‌آید
بدون چتر، تنها، موقع باران نمی‌آید

علی سلیمانی

پدران شهدا

غزل

فکر می‌کردم که قدری استخوان می‌آورند
بعد فهمیدم که با تابوت، جان می‌آورند

محمد زارعی

پدران شهدا

غزل

بر مزاری نشست و پیدا شد
حس پنهان مادر و فرزند

محمد غفاری

مادران شهدا

چارپاره

اگر چه خانه پر از عکس و نام و نامۀ توست
غریب شهری و زخمت شناسنامۀ توست

زهرا نایینی‌فرد

شهدا

غزل

کودکی سوخت در آتش به فغان، هیچ نگفت
مادری ساخت به اندوه نهان، هیچ نگفت

ناصر فیض

شعر ملی میهنی

غزل

گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
برده‌ام تا بسپارم به دم تیر بدن را

مهدی پرویز

شهدا

غزل

چون لالۀ شکفته صفایی عجیب داشت
مثل شکوفه رایحه‌ای دل‌فریب داشت

زکریا اخلاقی

شهدا

غزل

و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را

محمدکاظم کاظمی

شهدا

غزل

برخاستم از خواب اما باورم نیست
هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! نیست

احسان محمدی

شهدا