الهام یافته از کلام حضرت | شعر هیأت

خود را به خدا همیشه دل‌گرم کنیم
یعنی دلِ سنگ خویش را نرم کنیم

خدابخش صفادل

حدیث حُسن

رباعی

دمید گرد و غبار سپاهیان سحر
گرفت قلعۀ شب را طلیعۀ لشکر

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

قصیده

مسافرم من و گم کرده کوکب اقبال
نه شوق بدرقه دارم، نه شور استقبال

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌مثنوی

با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است

محمدابراهیم لکزیان

حدیث حُسن

رباعی

ای نیّت تو رو به خدای آوردن
برخیز! به قصد رونمای آوردن

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

از لطف نسیم، گل شود گلگون‌تر
زیباتر و دلرباتر و موزون‌تر

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

جانا! به فروتنی، گر ایمان داری
یا میل به رفتار کریمان داری

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبله‌نما خواهد بود

حسین شنوائی

حدیث حُسن

رباعی

تمام همهمه‌ها غرق در سکوت شدند
خروش گریۀ او شهر را تکان می‌داد

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

قطعه

آیینۀ عشق با تو دمساز شود
یعنی که دری به روی تو باز شود

خدابخش صفادل

حدیث حُسن

رباعی

دانی که چرا مثل گُل افروخته‌ای؟
هم ساخته‌ای با غم و هم سوخته‌ای؟

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

آرامش دل به قدر بیداری اوست
آرایش گل به شبنم جاری اوست

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

رباعی