امام حسین علیه‌السلام | شعر هیأت

تو را این‌گونه می‌نامند مولای تلاطم‌ها
و نامت غرش آبی آوای تلاطم‌ها

هادی جانفدا

کفشداری یازده

مثنوی

چقدر مانده به دریا، به آستان حسین
پر از طراوت عشق است آسمان حسین

خدابخش صفادل

فلیرحل معنا

غزل

ماه عشق است ماه عشّاق است
ماه دل‌های مست و مشتاق است

یوسف رحیمی

ترکیب‌بند

عالم همه خاک کربلا بایدمان
پیوسته به لب، خدا خدا! بایدمان

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

رباعی

ای نیّت تو رو به خدای آوردن
برخیز! به قصد رونمای آوردن

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

با ذکر حسین بن علی غوغا شد
درهای حرم با صلواتی وا شد

رضا خورشیدی‌فرد

رباعی

هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکنده‌اش

ناصر حامدی

فلیرحل معنا

چارپاره

الا ای سرّ نی در نینوایت
سرت نازم، به سر دارم هوایت

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌پیوسته

آتش چقدر رنگ پریده‌ست در تنور
امشب مگر سپیده دمیده‌ست در تنور؟

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل

نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می‌آید
نفس‌هایم گواهی می‌دهد بوی تو می‌آید

سیدحمیدرضا برقعی

تحریرهای رود

مثنوی

خراب جرعه‌ای از تشنگی سبوی من است
که بی‌قرارِ شبیهت شدن گلوی من است

حسین عباس‌پور

حداقل

غزل

هلا! در این کران فقط به حُر، امان نمی‌رسد
که در کنار او به هیچ‌کس زیان نمی‌رسد

سیدمحمدجواد میرصفی

قصیده