مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی) | شعر هیأت

در عمر دو روزه خوب‌رویی بهتر
گر راحت خویش را نجویی بهتر

حسین ابراهیمی

حدیث حُسن

رباعی

ای دوست ز رحمت، دلِ آگاهم ده
در ماه دعا سیرِ الی اللّهم ده

سیدرضا مؤید

تسبیح اشک

رباعی

ای فاطمه را شمیم! کی می‌آیی؟
جان‌بخش‌تر از نسیم! کی می‌آیی؟

محمدجواد غفورزاده

یا ایهاالعزیز

رباعی

در بين ملائک از تو نام آورده‌ست
نام از تو شکوه ناتمام آورده‌ست

یوسف رحیمی

فصل نجابت

رباعی

از دور به من گوشۀ چشمی بفکن
نزدیک به خویش ساز و کن دور ز «من»

علی انسانی

دل سنگ آب شد

رباعی

چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست

عبدالرحیم سعیدی‌راد

همیشه باران بی‌خبر می‌آید

رباعی

بر عمرِ گذشته کن نگاهی گاهی
از سینۀ خود برآر آهی گاهی

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم

میلاد عرفان‌پور

پادشهر

رباعی

ای موجِ صفا، روانۀ ساحل تو
ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

با هر چه نکویی‌ست، نکو باید شد
سرشارِ زلالِ آبرو باید شد

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی

از مرکب سرکش، تو سواری مَطَلب
یعنی: ز هوایِ نفس، یاری مطلب

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

ای آن‌که فراتر از حضور نوری!
با این همه کی ز دیده‌ام مستوری؟!

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

رباعی