بیستم صفر | شعر هیأت

از آن ساعت که خود را ناگزیر از تو جدا کردم
تو بر نی بودی و دیدی چه‌ها دیدم، چه‌ها کردم

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

سحر چون پیک غم از در درآید
شرار از سینه، آه از دل برآید

محمدجواد غفورزاده

فلیرحل معنا

قصیده

داستان‌هایی که از شام خراب آورده‌ام
عالمی از صبر خود در اضطراب آورده‌ام

خوشدل تهرانی

فلیرحل معنا

غزل

ز نینوای تو رفتم چو نی، نوا کردم
چنان که بادیه‌ها را چو نینوا کردم

سیدرضا مؤید

فلیرحل معنا

غزل

ما را که غیر داغ غمت برجبین نبود
نگذشت لحظه‌ای که دل ما غمین نبود

محمدجواد غفورزاده

فلیرحل معنا

غزل

آنچه از من خواستی با کاروان آورده‌‏ام
یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده‌‏ام

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل

برگشتم از رسالت انجام داده‌ام
زخمی‌ترین پیمبر غمگین جاده‌ام

سیدرضا جعفری

صبح شبنم

غزل

رفتم من و، هوای تو از سر نمی‌رود
داغ غمت ز سینهٔ خواهر نمی‌رود

جودی خراسانی

فلیرحل معنا

غزل

با پای سر به سِیْر سماوات می‌رویم
احرام بسته‌ایم و به میقات می‌رویم

ابراهیم قبله‌آرباطان

فلیرحل معنا

مسمّط

آن باده‌ای که روز نخستش نه خام بود
یک اربعین گذشت و دوباره به جام بود

جواد محمدزمانی

فلیرحل معنا

غزل

ای شوق پابرهنه که نامت مسافر است
این تاول است در کف پا یا جواهر است

میثم داودی

فلیرحل معنا

غزل

دوباره شهر پر از شور و شوق و شیدایی‌ست
دوباره حال همه عاشقان تماشایی‌ست

محمد غفاری

فلیرحل معنا

مربع‌ترکیب