مستفعلن فاعلاتن مستفعلن فاعلاتن | شعر هیأت

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

زهرا جودکی

غزل

از کشته‌اش هم بترسید، این مرد پایان ‏ندارد
مُلکی که او دارد امروز، حتی سلیمان ندارد

ریحانه کاردانی

حدود ساعت یک

غزل

این زن کسی را ندارد تا سوگواری بیاید؟
یک گوشه اشکی بریزد یا از کناری بیاید؟

آرش پورعلیزاده

غزل

ای خنجرِ آب دیده، ما تشنۀ کارزاریم
لب‌بسته زخمیم اما در خنده، خون‌گریه داریم

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

غزل

در کوچه‌های نگاهت، ای کاش می‌شد قدم زد
در شرح قرآن چشمت، آیه به آیه قلم زد

سیدعلیرضا شفیعی

آینه گردانی

غزل

گفتند از صلح،‌ گفتند جنگ افتخاری ندارد
گفتند این نسلِ تردید با جنگ کاری ندارد

جعفر رسول‌زاده

سوختگان وصل

غزل

رفتی و این ماجرا را تا فصل آخر ندیدی
عبّاس من! دیدی امّا مانند خواهر ندیدی

قاسم صرافان

سرنوشت

غزل

امروز ایلام فردا شاید خراسان بلرزد
فرقی ندارد کجای خاک دلیران بلرزد

حبیب حاجی‌پور

غزل

خم کرد پشت زمین را، ناگاه داغ گرانت!
هفت آسمان گریه کردند، بر تربت بی‌نشانت!

فاطمه سالاروند

سرو باغ محمد

غزل

می‌بارد از چشم‌هایم باران اشکی که نم‌نم
شد آبشاری پریشان، رودی که پاشیده از هم

احمد حسین‌پور علوی

بیت‌های بارانی (۲)

غزل

گفتند کی؟ ناله کردی، الشام الشام الشام
افروخت در خاطراتت، تحقیر و دشنام، الشام

حامد اهور

غزل

می‌آید از سمتِ غربت، اسبی که تنهای تنهاست
تصویرِ مردی که رفته‌ست، در چشم‌هایش هویداست

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل