مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن | شعر هیأت

به خون غلتید جانی تشنه تا جانان ما باشد
که داغش تا قیامت آتشی در جان ما باشد

علی‌محمد مؤدب

خون تو پایان نداشت

غزل

الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم

ژولیده نیشابوری

خون تو پایان نداشت

غزل

به میدان می‌برم از شوق سربازی، سر خود را
تو هم آماده کن ای عشق! کم‌کم خنجر خود را

کریم رجب‌زاده

همه آینه‌ها

غزل

نمی‌دانم تو را در ابر دیدم یا كجا دیدم
به هر جایی كه رو كردم، فقط روی تو را دیدم...

علیرضا قزوه

این حسین کیست؟ (جلد۳)

قصیده

زره پوشیده از قنداقه، بی‌شمشیر می‌آید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر می‌آید

علی فردوسی

دق الباب

غزل

چه می‌بینند در چشم تو چشمانم نمی‌دانم
شرار آن چشم‌ها کی ریخت در جانم، نمی‌دانم

حامد اهور

شهادت‌نامه

غزل

همه گویند مجنونم همه گویند «دیوانَه‌م»
دلیل عاقلانه بودنش را من نمی‌دانم

رضا خورشیدی‌فرد

غزل

گلویم خشک از بغض است و چشمانم ز باران، تر
پریشان است احوال من از حالی پریشان‌تر

محمدعلی بیابانی

غزل

مرامم غیرت است ای عشق و پیمان با توأم دین است
دفاع از سنگ در دینی که من دارم از آیین است

محسن ناصحی

غزل

حرم یعنی نگاه آبی دریا و طوفانش
حرم یعنی تلاطم‌های امواج خروشانش

رضا خورشیدی‌فرد

شهادت‌نامه

غزل

به مسجد می‌رود معنا کند روح عبادت را
به مسجد می‌برد با خود علی امشب شهادت را

محسن ناصحی

غزل

تو را می‌خواست تا در همسرانش بهترین باشی
برای خاتمِ پیغمبری نقش نگین باشی

محمدمهدی خانمحمدی

غزل