چهارم محرم | شعر هیأت

روزی که ز دریای لبش دُر می‌رفت
نهر کلماتش از عطش پُر می‌رفت

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

رباعی

دست در دستِ باد می‌ریزد
به روی شانه گیسوان سپید

یوسف رحیمی

چارپاره

پای در ره که نهادید افق تاری بود
شب در اندیشۀ تثبیت سیه‌کاری بود...

حسین منزوی

این حسین کیست؟ (جلد۲)

غزل

دلا بكوش كه آیینۀ خدات كنند
به خود بیایی و از دیگران جدات كنند

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل

توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی می‌روم سوی گناه دیگری

فاطمه‌معصومه‌ شریف

غزل

با ذکر حسین بن علی غوغا شد
درهای حرم با صلواتی وا شد

رضا خورشیدی‌فرد

رباعی

چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد

علی فردوسی

دق الباب

غزل

معنای شکوهِ در قیام است حبیب
پا منبری چند امام است حبیب

علی سلیمانی

رباعی

دنبال چه‌ای؟ ای دل در دام ِ فریب!
از کرب‌وبلا تو را همین نکته نصیب:

رضا یزدانی

حاشا

رباعی

«والفجر»: سر حسین یک روز به نی...
«والعصر»: نمی‌رسند این قوم به ری...

رضا یزدانی

رباعی

خودآگهان که ز خون گلو، وضو کردند
حیات را، ز دم تیغ جستجو کردند

حمید سبزواری

این حسین کیست؟ (جلد۳)

غزل

افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من

صابره‌سادات موسوی

فرشتگان تغزل

رباعی