آخر ذی القعده | شعر هیأت

شکسته‌اند قلم‌ها و بسته‌اند دهان‌ها
نشسته‌اند قدم‌ها و خسته‌اند توان‌ها

سیدمحمدجواد میرصفی

غزل

در کوچه بود جسم امام جوان، جواد؟
یا بام، شاخه بود و گُلش بر زمین فتاد

علی انسانی

گلاب و گل

غزل

آن روز کاظمین چو بازار شام شد
دنیا برای بار نهم بی‌امام شد

عباس احمدی

جمله‌های معترضه

غزل

لطف تو بی‌واسطه، دریای جودت بی‌کران
عالمی از فهم ابعاد وجودت ناتوان

محمدجواد الهی‌پور

غزل

از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی

محمدابراهیم لکزیان

حدیث حُسن

رباعی