شعر اخلاقی | شعر هیأت

با شرک، خدای را عبادت نکنند
دل، تیره چو گردید، زیارت نکنند

هادی فردوسی

حدیث حُسن

رباعی

هر حادثه با فروتنی شیرین است
خاک از نفس باغچه، عطر‌آگین است

هادی فردوسی

حدیث حُسن

رباعی

هر کس که ز دنیا طلبی دور شود
بیگانه ز تزویر و زر و زور شود

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

جانا به خدای کعبه رو باید کرد
با او همه وقت گفتگو باید کرد

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

در جادۀ حق، زلال جان بس باشد
یک پرتو نور جاودان بس باشد

هادی فردوسی

حدیث حُسن

رباعی

با تیر غم و بلا، نشانش نکند
حیران زمین و آسمانش نکند

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی

می‌خواهی اگر روشنی آب شوی
یا در شب تیره مثل مهتاب شوی

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی

ای آن که به لب نشانده لبخندی را
بشنو ز امام مهربان، پندی را

حسین ابراهیمی

حدیث حُسن

رباعی

بر سفرۀ این و آن، سخن ساز مکن
جز درگه حق نیازت ابراز نکن

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی

خواهی که تو را عشق به منزل ببرد
کشتیِ تو را خدا به ساحل ببرد

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

چون صبح، کلید آسمان می‌دهدت
عطر خوشِ عمر جاودان می‌دهدت

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی

گر زن به حجاب خویش مستور شود
از دیدۀ آلوده و بد دور شود

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

حدیث حُسن

رباعی