مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن | شعر هیأت

محمّدا به که مانی؟ محمّدا به چه مانی؟
«جهان و هر چه در او هست صورت‌اند و تو جانی»

غلامعلی حداد عادل

هنوز هم...

قصیده

در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی
بهار می‌رسد اما بهار من! تو کجایی؟

قاسم صرافان

غزل

شبی که آینه‌ام را به دستِ خاک سپردم
هزار بار شکستم، هزار مرتبه مردم

سیدمحمدجواد شرافت

غزل

چه شد که یاس من آشفته است و تاب ندارد؟
سؤال بحث برانگیز من جواب ندارد

سیدمهدی موسوی

غزل

همین بس است به مدحش محمد است محمد
حمید و حامد و محمود و احمد است محمد

سیدمحمدجواد شرافت

غزل

دلی به دست خود آورده‌ام از آن تو باشد
سپرده‌ام به تو سر تا بر آستان تو باشد

سیدمحمدرضا شرافت

غزل

هنوز گرم مناجات و گریۀ عرفاتم
چقدر بوی شهادت گرفته است حیاتم

میلاد عرفان‌پور

منا منهای بسیاران

غزل

شکسته‌اند قلم‌ها و بسته‌اند دهان‌ها
نشسته‌اند قدم‌ها و خسته‌اند توان‌ها

سیدمحمدجواد میرصفی

غزل

گرفته درد ز چشمم دوباره خواب گران را
مرور می‌کنم امشب غم تمام جهان را

یوسف رحیمی

شهادت‌نامه

قصیده‌واره

شبی نشستم و گفتم دو خط دعا بنویسم
دعا به نیت دفع قضا بلا بنویسم

سعید بیابانکی

چقدر پنجره

غزل

خجسته باد قدوم تو، ای که بدر تمامی
فروغ دیدهٔ ما، مهر جاودانهٔ شامی

سپیده کاشانی

آینۀ صبر

قصیده‌واره

دل شکسته...تن خسته، آمد از در ساعت
سلام داد و کمی مکث کرد باز به عادت

محمدجواد الهی‌پور

غزل