مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن | شعر هیأت

بگو به باد بپوشد لباس نامه‌بران را
به گوش قدس رساند سلام همسفران را

محمدجواد شاهمرادی

شعر وحدت اسلامی

غزل

گشود جانب دریا، نگاهِ شعله‌ورش را
همان نگاه که می‌سوخت از درون، جگرش را

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

سوارِ گمشده را از میان راه گرفتی
چه ساده صید خودت را به یک نگاه گرفتی

قاسم صرافان

سرنوشت

غزل

بخواب بر سر زانوی خسته‌ام، سر بابا
منم همان که صدا می‌زدیش: دختر بابا

منصوره عرب‌سرهنگی

مرثیۀ سرخ گلو

غزل

مِن الغریب نوشتی إلی الحبیب سلامی
حبیب رفت به میدان چه رفتنی چه قیامی

مهدی جهاندار

مرثیه با شکوه

غزل

گرفته جان نفسم در ثنای حضرت هادی
دُر سخن بفشانم به پای حضرت هادی

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

قصیده

وضو گرفته‌ام از بهت ماجرا بنویسم
قلم به خون زده‌ام تا كه از منا بنویسم

حامد عسکری

منا منهای بسیاران

غزل

قلم به دست گرفتم، خدا خدا بنویسم
به خاطر دل خود، نامه‌ای جدا بنویسم

محمدجواد غفورزاده

سلام بر خورشید

قصیده

نشسته بر لب ساحل، شکسته‌زورقِ عاشق:
که‌راست زهرۀ دریا؟ کجاست باد موافق؟

حسن صنوبری

غزل

ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی
جهان و هر چه در او هست صورتند و تو جانی

سعدی شیرازی

کلیات سعدی

غزل

به کعبه رفتم و زآن‌جا هوای کوی تو کردم
جمال کعبه تماشا به یاد روی تو کردم...

عبدالرحمان جامی

سیری در قلمرو شعر توحیدی

غزل