مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن | شعر هیأت

نه لاله بوی خوش مستی از سبوی تو دارد،
هزار کاسه از این باغ رو به سوی تو دارد

مجتبی مهدوی سعیدی

آینه گردانی

غزل

میان هجمۀ غم‌ها اگر پناه ندارد
حسین هست نمی‌گویم او سپاه ندارد

حسین عباس‌پور

حداقل

غزل

قلم به دست گرفتم که ماجرا بنویسم
غریب‌وار پیامی به آشنا بنویسم

علی انسانی

گلاب و گل

غزل

به یاری تو به میدان کارزار نیاید
جماعتی که به رزق حلال، بار نیاید

میلاد عرفان‌پور

غزل

به بام بر شده‌ام از سپیدۀ تو بگویم
اذان به وقت گلوی بریدۀ تو بگویم

علیرضا قزوه

چمدان‌های قدیمی

غزل

علی بجنگ، حسن صلح کن، حسین فدا شو
غدیر معنی‌اش این است عبد محض خدا شو

مهدی جهاندار

غزل

کسی که راه به باغ تو چون نسیم گرفته‌ست
صراط را ز همین راه مستقیم گرفته‌ست

علی انسانی

گلاب و گل

غزل

در آفتاب تو انوار کبریاست، مدینه
به سویت از همه سو چشم انبیاست، مدینه

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

غزل

ببین که بی‌تو نماندم، نشد کناره بگیرم
نخواستم که بیفتد به کوره‌ راه، مسیرم

آرزو ارجمند

مواهب (دفتر دوم)

غزل

صدای پای شما... نه، صدای بال می‌آید
کسی فراتر از امکان و احتمال می‌آید

نغمه مستشارنظامی

در اوج غربت نارنج

غزل

چه بود سهم زمین و زمان اگر تو نبودی
و سرنوشت تمام جهان؟ اگر تو نبودی

محمدرضا احمدی‌فر

آینه گردانی

غزل

رُخش چه صبح ملیحی، لبش چه آب حیاتی
علی اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی

عباس شاه‌زیدی

به سیما محمد(ص) به سیرت پیمبر

غزل