امام هادی علیه‌السلام | شعر هیأت

خوش آن عاشق که در رازش تو باشی
همه سوز و همه سازش تو باشی

عباس شاه‌زیدی

دوبیتی

سامرا، امشب مدینه می‌شود مهمان تو
آسمان‌ها اشک می‌بارند بر دامان تو

میثم مؤمنی‌نژاد

غزل

در دل نگذار این همه داغ علنی را
پنهان نکن از ما غم دور از وطنی را

عباس شاه‌زیدی

این شعر مرا کشت

غزل

نور تو، روح مرا منزل به منزل می‌برد
کشتی افتاده در گِل را به ساحل می‌برد

فاطمه نانی‌زاد

غزل

از لطف نسیم، گل شود گلگون‌تر
زیباتر و دلرباتر و موزون‌تر

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

رود از راز و نیاز تو حکایت می‌کرد
نور را عمق نگاه تو هدایت می‌کرد

قاسم صرافان

غزل

سخن از ظلمت و مظلومیت آمد به میان
شهر بیداد رسیده‌ست به اوج خفقان

عباس همتی

قصیده‌واره

یادتان هست نوشتم که دعا می‌خواندم
داشتم کنج حرم جامعه را می‌خواندم

سیدحمیدرضا برقعی

غزل‌مثنوی

جانا! به فروتنی، گر ایمان داری
یا میل به رفتار کریمان داری

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

گرفته جان نفسم در ثنای حضرت هادی
دُر سخن بفشانم به پای حضرت هادی

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

قصیده

از مرکب سرکش، تو سواری مَطَلب
یعنی: ز هوایِ نفس، یاری مطلب

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی

تا دل به سپاس می‌سپاری ای دوست
از نعمت و ناز، بهره داری ای دوست

محمدجواد غفورزاده

حدیث حُسن

رباعی