توسل | شعر هیأت

چگونه وصف کنم شاعرانه کیست علی؟
شبیه نیست به غیر از خودش؛ علی‌ست علی

سیدمحمد بهشتی

غزل

به خودنماییِ برگی، مگو بهار می‌آید
بهار ماست سواری که از غبار می‌آید

حسن صنوبری

غزل

من كیستم؟ کبوتر بی‌آشیانه‌ات
محتاج دست‌های تو و آب و دانه‌ات

حیدر منصوری

کوچه‌های خراسان

غزل

اگرچه در نظرت آنچه نیست، ظاهر ماست
سیاه‌جامۀ سوگت لباس فاخر ماست

مصطفی تبریزی

غزل

جان‌بخش‌تر ندیده کسی از تبسمت
جان جهان! فدای سلامٌ علیکمت

یوسف رحیمی

غزل

گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید
باز است آغوش تو سرگردان که می‌آید

حسین عباس‌پور

غزل

می‌شود دست دعای تو به باران نرسد؟!
یا بتابی به تن پنجره‌ای جان نرسد؟!

راضیه رجایی

غزل

دلدادۀ عشق، از صفاتش پیداست
صدق سخن از صبر و ثباتش پیداست

محمدجواد غفورزاده

رباعی

«فاش می‌گویم و از گفتۀ خود دلشادم»
من غلام علی‌ام از دو جهان آزادم

محمد میرزایی‌بازرگانی

غزل

ما بی‌تو تا دنیاست دنیایی نداریم
چون سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم

سلمان هراتی

آب در سماور کهنه

غزل

گر چه از غم، شکسته بالِ من است
اشک من شاهد ملالِ من است

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۲)

مسمّط

تویی که می‌دمی از عرش هر پگاه، علی
منوّرند به نور تو مهر و ماه، علی

قربان ولیئی

غزل