فاطمیه | شعر هیأت

علی كه آینۀ روشن خدای تو بود
همیشه آینه‌اش روی حق‌نمای تو بود

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق می‌کند آخر، که چند سالش بود

امید مهدی‌نژاد

برای عرض تولّا

غزل

چند روزی‌ست فقط ابر بهاری شب و روز
ابر گریانی و جز اشک نداری شب و روز

محمد غفاری

آستانه

مربع‌ترکیب

دارد دل و دین می‌برد از شهر شمیمی
افتاده نخ چادر او دست نسیمی

سیدحمیدرضا برقعی

قبله مایل به تو

غزل

ابری‌ست کوچه کوچه، دل من... خدا کند،
نم‌نم، غزل ببارد و توفان به پا کند

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

قصیده‌واره

من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده

میلاد عرفان‌پور

بی‌خبری‌ها

دوبیتی

قرار بود که عمری قرار هم باشیم
که بی‌قرار هم و غمگسار هم باشیم

محمدمهدی سیار

رودخوانی

غزل

دستی به پهلو دارد و دستی به دیوار
داده‌ست تکیه مادر هستی به دیوار

سیدمحمدجواد شرافت

بیت‌های بارانی (۲)

مثنوی

گلی که عالم از او تازه بود، پرپر شد
یگانه کوکب باغ وجود، پرپر شد

زکریا اخلاقی

سرو باغ محمد

غزل

چو آفتاب رخت را غبار ابر گرفت
شکوه نام علی غربتی ستبر گرفت

سیدمهدی حسینی

سرو باغ محمد

غزل

بلبل چو یاد می‌کند از آشیانه‌اش
خون می‌چکد ز زمزمۀ عاشقانه‌اش

محمدعلی مجاهدی

آسمانیها

غزل

سلام فاطمه، ای جلوۀ شکیبایی
که نور حُسن تو جان می‌دهد به زیبایی

سیدرضا مؤید

باران نور

غزل