مرثیه | شعر هیأت

بیمار کربلا، به تن از تب، توان نداشت
تاب تن از کجا، که توان بر فغان نداشت

صفایی جندقی

چراغ صاعقه

غزل

به دست باد دادی عاقبت زلف پریشان را
و سر دادند بی‌تو تارها آهنگ هجران را

سیدمحمد بابامیری

عقیق شکسته

غزل

در آن نگاه عطش‌دیده روضه جریان داشت
تمام عمر اگر گریه گریه باران داشت

حسین عباس‌پور

غزل

یک لحظه شدیم خیره تا در چشمت
دیدیم تمام درد را در چشمت

سیدعلی نقیب

تشرف

رباعی

رباب است و خروش و خسته‌حالی
به دامن اشک و جای طفل خالی

علی انسانی

دل سنگ آب شد

دوبیتی

آتش چقدر رنگ پریده‌ست در تنور
امشب مگر سپیده دمیده‌ست در تنور؟

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل

نسیمی آشنا از سوی گیسوی تو می‌آید
نفس‌هایم گواهی می‌دهد بوی تو می‌آید

سیدحمیدرضا برقعی

تحریرهای رود

مثنوی

«والفجر»: سر حسین یک روز به نی...
«والعصر»: نمی‌رسند این قوم به ری...

رضا یزدانی

رباعی

پس سرخ شد عمامۀ آن سیّد جلیل
تیغ آن چنان زدند که لرزید جبرئیل

محمدسعید میرزایی

دیروز می‌شوم که بیایی

غزل

با سر رسیده‌ای! بگو از پیکری كه نیست
از مصحف ورق‌ورق و پرپری كه نیست

یوسف رحیمی

حُسن یوسف

غزل

همیشه تا که بُوَد بر لب مَلَک تهلیل
هماره تا که بشر راست ذکر ربّ جلیل

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

ترجیع‌بند

شانه‌های زخمی‌اش را هیچ‌كس باور نداشت
بار غربت را كسی از روی دوشش برنداشت

یوسف رحیمی

حُسن یوسف

غزل