مرثیه | شعر هیأت

دلش می‌خواست تا قرآن بخواند
دلش می‌خواست تا دنیا بداند

صامره حبیبی

لبخندهای نیمه‌جان

دوبیتی

سجادۀ خویش را که وا می‌کردی
تا آخر شب خدا خدا می‌کردی

سیدعلی نقیب

تشرف

رباعی

از اشک هوای چشم‌ها تر شده است
ابر آمده است و سایه‌گستر شده است

حیدر منصوری

لبخندهای نیمه‌جان

رباعی

ما در دل خود مهر تو اندوخته‌ایم
با آتش عشق تو بر افروخته‌ایم

عباس همتی

لبخندهای نیمه‌جان

رباعی

مدینه با تو به ماهی دگر، نیاز نداشت
به روشنایی صبح و سحر نیاز نداشت

محمدجواد غفورزاده

سرو باغ محمد

غزل

دلی سوز صدایت را نفهمید
مسلمانی، خدایت را نفهمید

حسین عباس‌پور

لبخندهای نیمه‌جان

دوبیتی

بوی خوش می‌آید اینجا؛ عود و عنبر سوخته؟
یا که بیت‌الله را کاشانه و در سوخته؟

حبیب چایچیان

ای اشک‌ها بریزید

غزل

یا بر سر زانو بگذارید سرم را
یا آن‌که بخوانید به بالین، پسرم را

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

غزل

یک لحظه به فکر هستی خویش نبود
دنیاطلب و عافیت‌اندیش نبود

محمدجواد غفورزاده

پنجره فولاد

رباعی

می‌بینمت میانۀ میدان غریب‌تر
یعنی که از تمام شهیدان غریب‌تر

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

ترکیب‌بند

اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد

مهدی مردانی

پشت پردۀ ملکوت

غزل

سکه‌ها ایمانشان را برد، بیعت‌ها شکست
یک به یک سردارها رفتند قیمت‌ها شکست

حسین عباس‌پور

حداقل

غزل