هجدهم ذی الحجه | شعر هیأت

غدیر، خاطری از گل شکفته‌تر دارد
غدیر، یک چمن آلاله زیر پر دارد

محمدجواد غفورزاده

خورشید کعبه

قصیده

چشمه‌ها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر
باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر

محمدعلی مجاهدی

در سایه‌سار خورشید

قصیده

هرچند در پایان حج آخرین است
«من کنتُ مولا...» ابتدای قصه این است

محمد غفاری

غزل

جبریل مکرر این صلا را سر داد
بلّغ، بلّغ... ندا به پیغمبر داد

میثم مؤمنی‌نژاد

رباعی

جلوه‌‏گر شد بار دیگر طور سینا در غدیر
ریخت از خمّ ولایت می به مینا در غدیر

محمدجواد غفورزاده

خورشید کعبه

قصیده

باید که تو را حضرت منان بنویسد
در حد قلم نیست که قرآن بنویسد

مجید تال

گفتن ندارد

مثنوی

خدا جلال دگر داد ای امیر تو را
که داد از خم کوثر، میِ غدیر تو را

محمدسعید میرزایی

السلام علیک یا ساقی

غزل

صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟

مرتضی امیری‌اسفندقه

سیاه‌مستِ سایۀ تاک

قصیده

اینجا گرفته‌ست مردی بر روی دست آسمان را
مردی که در قبضهٔ خود دارد تمام جهان را

سیدمحمد بابامیری

السلام علیک یا ساقی

غزل

دست‌هایت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد

قاسم صرافان

حیدرانه

مثنوی

دارم دلی از شوق تو لبریز علی‌جان
آه ای تو بهار دل پاییز علی‌جان

حامد اهور

السلام علیک یا ساقی

مربع‌ترکیب