واحد | شعر هیأت

اَلسَّلامُ عَلی ساکن کربلا
بازم صدات زدم حسین

حمید رمی

وا اُمّاه (دفتر اول)

واحد

اَلسَّلامُ عَلَی بَضعَةِ المُصطَفی
سلام ما به فاطمه

محمدرضا رضایی

وا اُمّاه (دفتر اول)

واحد

دلمو سوزونده غربت بقیع
چه کنم آخه با حسرت بقیع؟

یوسف رحیمی

وا اُمّاه (دفتر اول)

واحد

شب فراقه، حسرت و داغه، خدایا قسمتِ علی
شام غریبان،‌ نداره پایان، غصه و غربتِ علی

یوسف رحیمی

وا اُمّاه (دفتر اول)

واحد

روزای آخر، هر کسی اومد، عیادت مادر من
می‌گفت یه روز از این روزا سایه‌ش، کم می‌شه از رو سر من

یوسف رحیمی

وا اُمّاه (دفتر اول)

واحد

درِ بهشتو آتیش کشیدند، آدمای جهنّمی
از هُرمِ این داغ، با آه و ناله، میسوزه قلب عالمی

حمید رمی

وا اُمّاه (دفتر اول)

واحد

دوباره انگار، از سمت مسجد، میاد صدای همهمه
می‌لرزه مسجد، وقتی با ناله، خطبه می‌خونه فاطمه

محمدرضا رضایی

وا اُمّاه (دفتر اول)

واحد

چشای تو پر از شفق، ولی نداشت پاهات رمق
میون خیمه‌ها بودی با تن تبدار

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر اول)

واحد

فضا که بوی خون گرفت، زمین و آسمون گرفت
دیگه نمی‌دیدم تو رو من از روی تل

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر اول)

واحد

پیش چشام داری می‌ری، تو هم عزیز برادرم
خواهر تو به غیر اشک و آه نداره

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر اول)

واحد

آبی نمونده، ای خدا دیگه میون خیمه‌ها
از هر طرف صدای العطش بلنده

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر اول)

واحد

تموم اصحاب امام، یکی یکی فدا شدند
زمون رفتن عزیزای حسینه

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر اول)

واحد