یازدهم شعبان | شعر هیأت

علی را ذاتِ ایزد می‌شناسد
اَحد را درکِ احمد می‌شناسد

حسن لطفی

دوبیتی

سلامٌ علی آل یاسین و طاها
سلامٌ علی آل خیر البرایا

یوسف رحیمی

قصیده‌واره

نور تو از میونِ آسمون به دلای عاشقا تابیده
روشنه دل همه عاشقا که شب ولادتِ خورشیده

سیدعلی نقیب

سرود ولادتی

تو مدینه پیچیده بوی پیمبر
صد تا «قل هو الله» و «الله اکبر»

داود رحیمی

سرود ولادتی

علی زره که بپوشد، همین‌که راه بیفتد
عجیب نیست که دشمن به اشتباه بیفتد

داود رحیمی

غزل

محمد است و علی‌ست آری
به خُلق و خَلق و به قد و قامت

سعید تاج‌محمدی

غزل

ای خداجلوه و نبی‌مرآت
مرتضی‌خصلت و حسین‌صفات

غلامرضا سازگار

نخل میثم

ترجیع‌بند

آفتابی کز تجلی بی‌قرینش یافتم
در فلک می‌جُستم اما در زمینش یافتم

سیدرضا مؤید

نغمه‌های ولایت

غزل

مردم دهند نسبت رویت بر آفتاب
اما ز بخت خود نکند باور آفتاب

سیدرضا مؤید

نغمه‌های ولایت

غزل

در آن تاریک، دل می‌بُرد ماه از عالم بالا
گرامی باد این رخشنده، این تابان بی‌همتا

رضا یزدانی

حاشا

قصیده‌واره

پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی

علی‌اکبر لطیفیان

تولیت آدم

ترکیب‌بند

الا که نور و صفا آفتاب از تو گرفت
ستاره سرعت سِیْر و شتاب از تو گرفت

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌مثنوی