بیست و یکم رمضان | شعر هیأت

السلام اى كعبۀ بيت الشرف
السلام اى مقصد، ای راه، ای هدف

حسین حاجی

زمینه

کیست الله؟ بیا از ولی‌الله بپرس
مقصد قافله را از بلد راه بپرس

علی سلیمیان

غزل

باید که برای تو سرِ دار بمیرم
یک‌باره به پایت صد و ده بار بمیرم

علی‌اصغر شیری

غزل

فراتر است، از ادراک ما حقیقت ذاتش
کسی که آینۀ ذات کبریاست صفاتش

بُشری صاحبی

غزل

چگونه وصف کنم شاعرانه کیست علی؟
شبیه نیست به غیر از خودش؛ علی‌ست علی

سیدمحمد بهشتی

غزل

«فاش می‌گویم و از گفتۀ خود دلشادم»
من غلام علی‌ام از دو جهان آزادم

محمد میرزایی‌بازرگانی

غزل

تویی که می‌دمی از عرش هر پگاه، علی
منوّرند به نور تو مهر و ماه، علی

قربان ولیئی

غزل

لهیب ذوالفقارت بر تن گردن‌کشان مانده‌ست
طنین خطبه‌هایت در گلوگاه زمان مانده‌ست

حسین عباس‌پور

غزل

بیا سنگینیِ بارِ گناهم را نبین امشب
مقدّر کن برایم بهترین‌ها را همین امشب

رضا ابوذری

غزل

آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت

سیدعلی نقیب

تشرف

چارپاره

ماه رمضان دیده به ما دوخته است
ماهی که چراغ رحمت افروخته است

محمدجواد غفورزاده

خورشید کعبه

رباعی

به قرآنی که داری در میان سینه‌ات سوگند
که هرگز از تو و از خاندانت دل نخواهم کند

اعظم سعادتمند

باران پس از برف

غزل