شهدا | شعر هیأت

کو خیمۀ تو؟ پلاک تو؟ کو تَنِ تو؟
کو سیمای خدایی و روشنِ تو؟

مرتضی امیری‌اسفندقه

قاصدک‌های سوخته

رباعی

با بال و پری پر از کبوتر برگشت
هم بالِ پرنده‌های دیگر برگشت

میلاد عرفان‌پور

از شرم برادرم

رباعی

هر غنچه به باغ سوگوار تو شده‌ست
هر لاله به دشت داغدار تو شده‌ست

علی انسانی

دل سنگ آب شد

رباعی

در محضر عشق امتحان می‌دادی
گویی که به خاک، آسمان می‌دادی

محمدحسین جعفریان

شهادت‌نامه

رباعی

مهمان ضیافت خطر هیچ نداشت
آن‌گاه که می‌رفت سفر هیچ نداشت

وحید امیری

شهادت‌نامه

رباعی

خونین پَر و بالیم؛ خدایا! بپذیر
هرچند شکسته‌ایم، ما را بپذیر

وحید امیری

چاره‌ها

رباعی

آن‌قدر نقش لالۀ پرپر کشیدی
تا آن‌که آخر، عشق را در بر کشیدی

سیدمحمد بابامیری

قاصدک‌های سوخته

غزل

حُسنِ یوسف رفتی اما یاسمن برگشته‌ای!
سرو سبزم از چه رو خونین کفن برگشته‌ای؟

طیبه عباسی‌

غزل

سینه‌ها با سوختن، ارزنده‌تر خواهند شد
شمع‌ها در عمق شب، تابنده‌تر خواهند شد

محمدحسین ملکیان

غزل

خطبۀ خون تو آغاز نمازی دگر است
جسم گلگون تو آیینۀ رازی دگر است

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

غزل

آنان که حلق تشنه به خنجر سپرده‌اند
آب حیات از لب شمشیر خورده‌اند

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

غزل

این طرفه‌مردانی که خصم خوف و خواب‌اند
بر حلق ظلمت خنجر تیز شهاب‌اند

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

غزل